Bovendien vindt alleenstaande vader Hans het doodeng als zijn kinderen alleen buiten spelen. “Ze zijn nieuwsgierig. De eigenaren zeggen dat het al onveilig was, maar zij maken het juist onveilig. Op elke hoek van de camping is wel wat gesloopt. Er zijn overal kuilen, er ligt glas en ijzer. Ik moet wel echt op ze letten.”
Hans wil het liefst zo snel mogelijk verhuizen, weg uit deze ‘onveilige situatie’. “Ik vind het belachelijk dat we niet geholpen worden door de gemeente om een huis te vinden. Iedereen kan stoer zeggen dat we ons niet laten niet intimideren, maar dat worden we wel degelijk. Ook de kinderen. Ze zitten sinds de komst van de nieuwe eigenaren een stuk minder goed in hun vel.”
Wakker van hels kabaal
In tegenstelling tot Hans’ gezin wonen Lia en Cylvana niet permanent op de camping: zij vieren er sinds zaterdag een weekje vakantie, maar al snel werd er roet in het eten gegooid. Maandagochtend begonnen er rond 07.15 uur werkzaamheden en ook de twee dagen erna werden ze wakker van hels kabaal. “De trillingen zijn ongekend, alsof er een aardbeving is”, vertelt Lia
Met een graafmachine werden maandag het sanitair-gebouw en de receptie met de grond gelijk gemaakt. Voor een handvol bewoners zonder eigen badkamer is douchen niet meer mogelijk. “Ook dit is weer een manier om te treiteren en te intimideren”, vertelde Mike (55), permanente van een caravan zonder douche. “Ik ga wel onder de tuinslang staan.”
Tekst gaat verder onder de foto.
