Vrijheid is beperkt
“Voor alles wat vanzelfsprekend was, moet je alternatieven zoeken”, vertelt Bart. Tijdens de loopwedstrijd doet zich al zo’n moment voor als hij na de start een route naar de finish zoekt. Een auto verspert de weg. “We moeten even om. Daar kan ik met mijn rolstoel niet door.”
Hoewel Bart inmiddels behendig is met zijn rolstoel, blijft zijn vrijheid beperkt. Hij is grotendeels afhankelijk van anderen. Een aangepaste auto zou uitkomst bieden, maar daar hangt een stevig prijskaartje aan – net als de vele zorgkosten die hij de rest van zijn leven zal hebben.
Het voelt ongemakkelijk
Om geld bij elkaar te sparen zet hij met enige tegenzin een GoFundMe op. “Het voelt toch een beetje alsof je aan het bedelen bent bij je vrienden en mensen om je heen, en dat vind ik niks.” Zijn vrienden reageren direct: “Nee joh, dat is niet zo!”
Vanaf dag één stonden ze aan zijn bed. “Ze zijn er echt voor me”, zegt Bart met een twinkeling in zijn ogen. “Toen ik in Heliomare lag, kwamen Jesse en Jordi vaak langs. Jesse brengt me nu overal naartoe.”
De vriendschap gaat verder dan alleen het voetbalveld. “Ik zou het omschrijven als een relatie”, grapt Jesse. “Dat is alleen een beetje gek nu zijn vriendin ernaast staat. Maar ik zie hem in ieder geval meer dan Anne”, lacht hij.
