Het goede nieuws: inmiddels is de Amstelveense helemaal genezen. Ook besloot ze om in Nederland te blijven. En na vijf maanden Bicci niet te hebben gezien tijdens haar behandeling in Nederland, werd het hondje zes weken geleden herenigd met haar baasje.
“Het is heel fijn om samen te zijn. Eindelijk is ze weer in Nederland bij me, maar ik ben nog aan het herstellen”, legt ze uit. “Dat gaat redelijk goed. Maar leven in Nederland met een hond is toch anders dan leven in Portugal. Ik heb eigenlijk hulp nodig.”
Lange wandelingen
Met die hulp bedoelt De Wilde iemand die lange wandelingen met Bicci kan maken, of waar ze af en toe een nachtje kan komen logeren. Dat kan allemaal in overleg.
“Ik denk aan een periode van een jaar. Ik heb ook te maken gekregen met complicaties, dus het herstel gaat langzamer.” Hoe de hulp na dat jaar moet worden ingevuld: dat weet ze nog niet precies. “We gaan zien waar het heengaat. In ieder geval heb ik de komende tijd echt wel hulp nodig.”
Vrolijk en aanhankelijk
De Wilde omschrijft haar hond als dankbaar en vrolijk. En hoewel ze al tien jaar is, zou je dat niet zeggen. “Iedereen denkt dat het een pup is. Ze is heel aanhankelijk, ze wil heel graag bij je zijn.” En: ze houdt veel van wandelen.
“Het is een Bretonse spaniël, die hebben ook wel wat beweging nodig. Maar ze vindt het ook lekker om in een mandje te liggen thuis, met haar balletje te spelen of naast je op de bank te kruipen. Met een aai over haar bol is ze al heel gelukkig.”
Wil je het tweede baasje worden van Bicci? Via NH Helpt kom je met het stel in contact.