Nadat duizenden mensen waren aangemerkt als fraudeur, hadden ze plotseling een schuld die wel kon oplopen tot duizenden euro’s per jaar. “En er was geen enkele mededogen bij de incasso. Daar zit de grootste pijn. Het waren zogenaamd allemaal fraudeurs, ze kregen meteen een stempel en moesten ook meteen terugbetalen. Dat kon in heel veel gevallen helemaal niet.”
De jacht op de zogenaamde toeslagenfraudeurs heeft gezorgd voor veel bitterheid, tranen en ellende. “Er is een vrouw met drie kinderen. Eén daarvan kan goed voetballen en werd gescout door AZ. Maar door de toeslagenaffaire belandde ze in de schuldsanering. Geld om heen en weer te rijden had ze niet. Toen vertelde ze hier aan tafel dat zij vond dat ze de droom van haar kind kapot had gemaakt. Terwijl ze er zelf niets aan kon doen.”
‘Ik zou verklaring in brand steken’
Benadeelden hebben ter compensatie een bedrag van 30.000 euro gekregen, de zogenaamde Catshuisregeling. Plus een excuusbrief van de premier.
Wat volgt na de compensatie, is een integrale beoordeling. De Belastingdienst onderzoekt de toeslagen per jaar. Deijkers is kritisch, want veel schot in de zaak zit er niet: “Het vergt veel uren en mankracht en dat hebben ze niet. Je moet sowieso niet degene die het leed heeft veroorzaakt, het ook laten oplossen. Dat kunnen ze helemaal niet, dat blijkt ook wel.”
