De deelnemer is zelf net kankervrij verklaard. Wel moet ze nog om de paar maanden op controle komen. “Het is natuurlijk geweldig dat ze niks meer zien, maar de rust is nog niet wedergekeerd. De kans dat het weer terugkomt, is reëel. Je staat daardoor toch anders in het leven. Dankbaarder, maar ook met meer spanning.”
Daarbij merkt ze dat haar conditie nog lang niet is wat het was. “Vroeger rende ik nog marathons, nu ben ik vanwege de behandelingen al moe na een paar minuten hardlopen.” Het is iets wat de rest van de groep ook herkent. “Chemokuren zijn een aanslag op je lichaam”, zegt een andere deelnemer. “De trap oplopen kan al een enorme opgave zijn.”
Belang van bewegen
Dat is de reden dat de LoveLife Run is gestart met dit evenement, want bewegen is ontzettend belangrijk. Misschien juist wel voor de mensen met kanker en zware behandelingen moeten ondergaan. “Ze kunnen altijd meer dan ze denken”, zegt Mirjam de Bakker van de LoveLife Run. “Tegen mensen met kanker wordt vaak gezegd ‘doe rustig aan’, maar het is juist belangrijk dat ze blijven bewegen. Niet alleen voor hun fysieke gezondheid, maar ook voor hun mentale welzijn.”
Daarbij is het voor de deelnemers extra fijn om te trainen met een groep die in een soortgelijke situatie zit. Ook al is het een heel uiteenlopende club: De één is begin 20, de ander al grootouder. De één is net kankervrij verklaard en de ander is uitbehandeld. Het grootste deel is nu bezig met een behandeltraject en leeft nog in veel onzekerheid. “Het is een hele bijzondere groep, waar natuurlijk ook veel verdriet achter schuilt. Maar iedereen hier heeft een enorme vechtlust. We kunnen elkaar daar heel erg in vinden. Daarbij hebben we ook gewoon lol met elkaar – het is niet alleen maar narigheid. In tegendeel.”
