Op zijn werkkamer op zolder hangen de schema’s weer voor een nieuw boek. Het doet vertrouwd aan, maar dat is niet zo, want Thomas Rosenboom heeft lang niet geschreven. “Ik was vastgelopen in een boek en ik miste het werk ook niet echt. Toch ben ik een paar maanden geleden weer begonnen”, zegt Rosenboom.
“Ik dacht eerst dat het iets kleins zo worden, maar nu voelt het toch weer aan als echt werken, met alle spanningen die ik nog ken van vroeger.”
Schrijven is voor Rosenboom geen plezierige bezigheid. Het zorgt voor spanningen en verkrampingen. Zo erg zelfs dat hij zich zorgen maakte om zijn gezondheid of dat zijn haren zouden uitvallen. Het was geen pretje. Gelukkig zijn die spanningen, nu hij wat ouder is geworden, minder dan vroeger.
