Paralympics op z’n Frans: Parijs past zich (een klein beetje) aan

Elise de Rooij



Bewustwording

Ik hoop dat de Paralympics in dat opzicht helpen bij de bewustwording, dat zou écht een mooie erfenis zijn. Al blijft het natuurlijk een oude stad, waarin niet alles rolstoelvriendelijk kan.

Wat ik heel bijzonder vind: al bij de aanvang van de Olympische Spelen koos Parijs ervoor om zowel de olympische als de paralympische atleten overal groot af te beelden. De sporters van de twee evenementen zijn echt gelijk. Op de bussen hier staan bijvoorbeeld alleen maar Paralympiërs. 

En waar je eerst vooral de olympische ringen zag, zie je nu ook de agito’s. Dat is het symbool van de Paralympics. Eigenlijk mengen die twee symbolen nu, waarbij de agito’s het meest prominent zijn. Je ziet nog wel ringen, maar het zijn er een stuk minder dan een paar weken geleden. 

De stad lijkt zich echt op te maken voor een nieuw evenement. Net kwam ik al een groepje uitgelaten vrijwilligers tegen, dat zorgt ervoor dat ik er echt veel zin in krijg. En tsja, of deze oude stad ook na de Spelen wat toegankelijker blijft voor mensen met een rolstoel? Ik betwijfel het. Want de oprijplankjes zijn overal wel echt ‘op z’n Frans’ aan elkaar vastgeschroefd. Ik kreeg niet het idee dat die voor de eeuwigheid zullen meegaan. 



Website

Lees ook deze artikelen

Leave a Comment