Om Heerhugowaard door de bril van Jan te bekijken, gaat een verslaggever van Streekstad Centraal met hem mee op pad. “Zul je net zien dat het straks gaat regenen”, verzucht Jan als hij zijn scootmobiel uit ‘het skuurtje’ haalt. De twee rijden samen over de Middenweg, waar de herfstkleuren van de bladeren mooi matchen met Jans oranje pet. Via de Jan Glijnisweg en de Polderweg in Oterleek belanden ze op de Huygendijk.
Daar worden ze vriendelijk begroet door hardlopers en voorbijgangers met honden. “Valt je mee, hè? Sinds ik in een scootmobiel zit, zijn de mensen hier veel vriendelijker. Ik krijg zelfs voorrang als ik dat helemaal niet heb!”
Het vee, de boerderijen
Het mooiste stukje van de 13 kilometer lange rondrit vindt Jan toch wel het voetpad over de Molendijk. Langs boerderijen, bos en weilanden, met grazende paarden en koeien. Hier komen we niemand tegen. “Het is hier net Drenthe”, vindt Jan. En hij kan het weten, want Pia en Jan kwamen er altijd graag met de caravan. “Ben je in Drenthe ook wel eens mensen tegengekomen die riepen: het is hier net Heerhugowaard?”, wordt hem gevraagd. Lachend erkent Jan dat hem dat nog nooit is overkomen.
Tekst gaat verder onder de foto.
