Esther is chronisch ziek. Haar lichamelijke situatie is complex. “Volgende maand heb ik mijn achttiende operatie”, vertelt ze, in haar benedenwoning in Haarlem-Noord. Ze kampt met een erfelijke vorm van spierdystrofie, waardoor ze sterk verminderde kracht in haar spieren heeft. “Na drie uur staan of bewegen op een dag, is het voor mij gewoon klaar. Daarom moet ik mijn krachten goed verdelen.”
Wat voor de meeste anderen de normaalste zaak van de wereld is – een stukje fietsen, jezelf aankleden – is voor Esther lastig en op sommige dagen onmogelijk. Om er zo nu en dan toch nog op uit te kunnen, heeft ze een speciale fiets. Die houdt het midden tussen een driewieler en een ligfiets. Voor het geval Esther eerder door haar krachten heen is of wanneer ze valt, draagt ze een medisch horloge. Zo weten haar naasten waar ze is. En kan ze zelf, indien nodig, op een noodknop drukken.
Belangrijk hulpmiddel
Juist dit belangrijke hulpmiddel is Esther sinds afgelopen zaterdag kwijt. “Ik was naar de Cronjé voor boodschappen. Dat is nogal een onderneming. Ik draag een speciaal harnas. En op- en afstappen in een winkelstraat, is ook altijd even een inspanning. Net toen ik weer was opgestapt en de fiets draaide om naar huis te gaan, hoorde ik iets vallen.”
