Menno helpt al twintig jaar bij de huttendorpen. “Dat begon toen mijn eigen kinderen er niet bij konden zijn door een tekort aan vrijwilligers”, legt hij uit. Nu leidt hij het kamp en is hij verantwoordelijk voor de EHBO. “Het is een topjaar qua blauwe duimen, maar dan in positieve zin”, lacht Menno. “Tot nu toe heb ik één blauwe duim gezien, twee keer een hamer op een hoofd en drie keer een spijker in een schoen. Veel schrik, maar weinig bloed.”
De kinderen hebben nog maar even om van het timmeren te genieten, want volgende week is het dorp, net als de lange zomervakantie, weer verdwenen.
