Niet alleen heeft de Maastrichtse huisarts financiële schade geleden, hij heeft er ook op persoonlijk en mentaal vlak een flinke klap van gehad. Zo kampte hij met nachtmerries. “Ik ben 6,5 jaar uit mijn leven kwijt, dat geldt voor mij en mijn gezin. Maar ik ben blij dat ik altijd ben blijven doorwerken, want huisartsenwerk is het mooiste werk dat er is. Als ik dat dat niet had gedaan, dan had het vreselijk fout met me kunnen aflopen. Er zijn collega’s in het land die het niet overleefd hebben of daarna naar Groenland moesten verhuizen om hun werk carrière op te pakken.” De steun van zijn patiënten en assistentes houdt Wolfs op de been. “Ik ga niet vertrekken uit Nederland, maar herken dat gevoel wel. Maar ik blijf.”
