Als de avond valt in Hoogkarspel, worden de fakkels ontstoken en de laatste lampionnen opgehangen. Ton zet ondertussen snel de lampen goed, zodat de bomen rondom de begraafplaats mooi worden uitgelicht. Alles is klaar voor het grote moment vanavond. Na de kerkviering kan op de sfeervol ingerichte begraafplaats stil worden gestaan bij de rustplaats van een dierbare. Daar is ook gelegenheid tot het drinken van een kop koffie.
‘Mensen met goed gevoel naar huis’
Het is veel werk, erkent Ton. “Maar wel heel dankbaar werk. Als de mensen hier komen, krijgen we veel complimenten. Ik heb zelfs een keer een fles wijn gekregen. Daar doen we het natuurlijk niet voor. Je komt hier niet voor je plezier, maar toch is het fijn als mensen met een goed gevoel naar huis gaan. Dáár doen we het voor.”
Ieder jaar probeert hij iets anders te doen, maar: “‘Het moet geen poppenkast worden’, heeft een vriend van mij wel eens gezegd.” Niet veel later beklimt hij de klokkentoren. Enkele momenten later klinkt het Ave Maria door de boxen. “Mooi toch?! In principe is het nu klaar, maar ik verzin ieder jaar iets anders.” De lach breekt door bij de begraafplaatsbeheerder. “Dus ik durf niet te beloven dat het hierbij blijft.”
