Ze nam het café over van haar vader Kees, woont boven het etablissement in Wogmeer en heeft samen met haar man Teun drie kinderen. De jongste moet nog twee worden. En dan ineens: een hersentumor. Een agressieve vorm nog wel, die alle toekomstplannen tot nul reduceert. Een paar maanden, misschien een jaar. Het is een doffe dreun, die niet alleen in het horecahart van Wogmeer doorklinkt, maar iedere huiskamer van het dorpje in Koggenland raakt.
‘Twee dagen niets gezegd’
“Mijn man en ik hebben twee dagen niets gezegd, toen het nieuws bekend werd. Het is niet te bevatten dat iemand van zo’n leeftijd er straks niet meer is”, zegt Sandra van der Linden. De Hoogwoudse is samen met haar man Theo al jaren bevriend met de familie De Vries. “Wogmeerders die in Hoogwoud wonen, worden we vaak genoemd. We zijn er vaak te vinden.”
Er komt veel op de familie De Vries af, naast het verdriet en het naderende afscheid van Lonnie. Teun is zzp’er en kan momenteel niet werken. Naast het gebrek aan inkomsten zal het café moeten worden verkocht en zal het gezin moeten verhuizen. “En er komen hoge kosten aan voor het afscheid, want een uitvaartverzekering is er niet.”
