Eenzaamheid, stress en de West-Friese cultuur zijn onderwerpen die besproken worden in de havo 5-klas van het Martinuscollege. NH is de hele week op de school aanwezig om te praten over mentale gezondheid. Door middel van stellingen proberen we erachter te komen hoe de scholieren over deze onderwerpen denken, en of ze dit weleens met elkaar of met hun ouders bespreken.
Stress wordt door veel leerlingen goed herkend. “Ik heb wel eens stress tijdens toetsweken”, vertelt een jongen. Een meisje in de klas geeft aan dat planning leidt tot stress. “Voornamelijk school in combinatie met werk in het weekend. Dat komt vaak niet goed uit. Ik probeer betere werktijden te regelen, of op vrijdag al huiswerk te doen. Maar ja, dan kan ik weer niet met vriendinnen afspreken.”
Gevoelens
Spreek je wel eens met je ouders over gevoelens? “Mijn ouders vragen daar nooit naar”, vertelt een meisje. Zonder oordeel naar elkaar kunnen de leerlingen goed vertellen over hun ervaringen met praten over de bespreekbaarheid van hun problemen.
Een jongen zegt: “Mijn moeder vraagt iedere dag hoe het met mij gaat. Maar ik heb alleen niet zo vaak problemen.”
Wel of niet praten
De West-Friese cultuur staat erom bekend dat er weinig gepraat wordt over problemen, ook dit was een van de stellingen die werd voorgelegd aan de leerlingen. “Dat klopt wel een beetje. In de kroeg ga je niet zomaar met iemand over zijn gevoel praten”, vertelt een jongen. De docent reageert: “Misschien wel als het over meisjes gaat?” Jongen: “Ja, dat is echt het enige.”
Toch blijkt er bij de meiden in de klas wel meer gepraat te worden over gevoelens en hier ook sneller naar te vragen bij elkaar. Zo vertelt een meisje: “Bij goede vriendinnen heb je het wel door als iemand niet goed in zijn vel zit. Ik zou het ook vragen als ik het merk.” En wat als het antwoord nou is dat ze zich niet goed voelt, wat doe je dan? Ze zegt: “Leuke dingen doen misschien. Heb het nog nooit meegemaakt dat iemand zich zo voelde. Maar wij zeggen het wel gewoon tegen elkaar.”
Verschil stad of dorp
Alle leerlingen komen uit de omgeving van West-Friesland en wonen in plaatsen als Andijk, Lutjebroek, Stede Broec en Hoorn. Ook tussen de verschillende plaatsen in de regio merkten de leerlingen verschillen in hoe om te gaan met mentale problemen.
Op de stelling of je je wel eens eenzaam voelt, blijft het volledig stil in de klas. “Dat gaat niemand nu natuurlijk toegeven, in het bijzijn van alle klasgenoten”, zegt een jongen daarover. Of het nou meer speelt in de stad of op het platteland, daarover zijn ze verdeeld. “In de stad zijn meer mensen, is het meer divers. Dus krijg je makkelijker contact.”
Een ander, die tot voor kort in Purmerend woonde, zegt: “Ik denk dat er in de stad meer eenzaamheid is. Daar is iedereen chagrijnig.” Een andere jongen zegt: “Ik denk dat er op het ‘platteland’ sneller geoordeeld wordt als je je anders gedraagt. Als je met zijn allen gaat zuipen en je doet niet mee, dan ben je een pussy.”