De tentoonstelling is een eerbetoon aan Dolly, maar ook een beetje aan haar geestelijk vader Ruud Douma. Zo kom je binnen in Ruuds slaapkamertje in zijn ouderlijk huis, waar de kiem voor Dolly werd gelegd. Dolly: “Als kind werd ik gepest en dat heeft ervoor gezorgd dat ik nu, als ik kinderen zie die een beetje buiten de norm vallen, ze altijd een duwtje wil geven.”
Dat duwtje heeft Merel zeker gevoeld, Dolly heeft haar al heel jong het gevoel gegeven dat je mag zijn wie je wil zijn. “Tegenwoordig heb je dragqueens die heel theatraal en over the top zijn, maar Dolly was gewoon Dolly. Zij kon, bij wijze van spreken, op de thee komen. Als een soort buurvrouw.” Dolly heeft Merel en nog veel andere jongeren geholpen zichzelf te worden. Ze is al 35 jaar een rolmodel voor velen.
